Μυρτιά ή Σμυρτιά (Myrtus communis)
Ανήκει στην οικογένεια των Μυρτιδών (Myrtaceae). Η αρχαία Μύρτος ή Μυρρίνη, ήταν αφιερωμένη στην θεά Αφροδίτη κι αποτελούσε σύμβολο της παρθενιάς. Οι Αρχαίοι Έλληνες φορούσαν μύρτινα στεφάνια στις διάφορες θυσίες. Είναι θάμνος πολύκλαδος, μακρόβιος που φθάνει σε ύψος τριών μέτρων. Τα φύλλα του είναι μικρά σχεδόν, επιφυή, δερματώδη, ωοειδή-λογχοειδή, λεία με χρώμα σκουροπράσινο γυαλιστερό. Κατά το τρίψιμο αναδίδουν ευχάριστη μυρωδιά.
Τα άνθη της είναι εύοσμα βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων και αποτελούνται από πέντε σέπαλα, πέντε λευκά πέταλα και πολυάριθμους στήμονες. Οι καρποί του είναι μικροί σαν ρεβύθια. Είναι πολύ καλή τροφή για τα πουλιά ιδιαίτερα τις τσίχλες, οι οποίες συντελούν έτσι στη διάδοση του φυτού. Στην Μάνη σήμερα υπάρχουν στα φαράγγια και τις ρεματιές. Είναι φυτό ιδιαιτέρως χρήσιμο στη φαρμακευτική και την αρωματοποιία. Χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις εξανθημάτων και πονόδοντων.
